پاورپوینت چرا جهان بینی حاکم بر علم معاصر ناقص است؟
قابل ویرایش 22 اسلاید
قسمتی از متن اسلاید ها :
پیشرفت‌هایی که در قرون 19 و20 در علوم تجربی حاصل شد، شناخت ما از جهان را به نحو بی‌سابقه‌ای افزایش داده است، و پیشرفت در کاربردهای عملی علم، کنترل زیادی بر نیروهای طبیعت و اذهان انسان‌ها به‌بشر داده است. امّا در حالیکه پیشرفت علم و فناوری برای بشربرکات زیادی داشته است، ولی برای نابودی انسان‌ها و تخریب محیط زیست نیز به‌کار رفته است. متاسفانه تعداد بسیار زیادی از علما در مؤسسات نظامی به تولید وسایل تخریب انبوه اشتغال داشته‌اند و جوامع علمی نیز متأسفانه نقشی منفعلانه در این زمینه ایفا کرده اند. فریمان دایسون در این باره گفته است:
«ناتوانی علم در تولید منافع برای طبقۀ فقیر در دهه‌های اخیر، ناشی از دو عامل است که با هم درکار بوده‌اند: علمای نظری از نیازهای روزمرۀ بشری فارغ بوده‌اند و علمای کاربردی بیشتر به منافع زودرس چسبیده‌اند.» (دایسون، 1997)
پیشرفت سریع علم در قرن نوزدهم، این انتظار را به‌بار آورد که علم به‌تنهایی می‌تواند تمامی مشکلات انسانی را حل کند.
جواهر لعل نهرو ـ اولین نخست‌وزیر هند مستقل ـ این دیدگاه را داشت:
«علم به‌تنهایی می‌تواند مسائل گرسنگی و فقر، فقدان بهداشت و بی‌سوادی، خرافات و رسوم و سنت‌های سست‌کننده، اتلاف وسیع منابع، و سکونت کشور به وسیلۀ مردمی فاقد غذا و آب را حل کند.»
امّا پس از پایان جنگ جهانی اول (درواقع در سال 1924)، برتراند راسل در پاسخ هالدین که می گفت خوشبختی انسان به‌کمک کشفیات علمی افزایش می‌یابد، در این امر اظهار تردید کرد:
«اگرچه من مایلم با این پیش‌بینی موافقت کنم، تجربۀ طولانی سیاستمداران و حکومت مرا در این مورد به تردید انداخته است. من مجبورم احساس ترس کنم از این که علم به‌جای آنکه برای خوشبختی انسان‌ها به‌کار رود، درجهت افزایش قدرت گروه‌های غالب به‌کار می‌رود.»
