پاورپوینت سلفیه مفهوم شناسی
قابل ویرایش 30 اسلاید
سلف در لغت به معنای گذشتگان از پدران و خویشاوندانی است که در سن و فضیلت بالاتر از انسان باشند. یا به معنای پدران و خویشاوندانی است که قبل از انسان از دنیا رفته باشند.
(ابن منظور(م 711 ه.ق)، لسان العرب، تحقیق و تصحیح: احمد فارس صاحب الجوائب، چ3، بیروت، دارالفکر للطباعة و النشر و التوزیع- دار صادر، 1414 ه.ق، ج9، ص 159)
بنا بر این، سلفی از نظر معنای لغوی یعنی کسی که راه گذشتگان را می پیماید.
این اصطلاح ریشه قرآنی و روایی دارد. در قرآن این ماده و مشتقات آن 8 بار به کار رفته است. 5 بار واژه «سَلَفَ» در آیات 275 بقره، 22 و 23 نساء، 95 مائده و 38 انفال، یک بار واژه «سلفاً» در آیه 56 زخرف، یکبار واژه «اَسلَفَت» در آیه 30 یونس، و یکبار نیز واژه «اَسلَفتُم» در آیه 24 حاقه.
گرچه سلفی در لغت به معنای کسی است که راه گذشتگان را بپیماید، اما این مفهوم در دوجهت ابهام دارد:
اول- اینکه مقصود از گذشتگان چه کسانی هستند و محدوده زمانی آنان چقدر است؟
دوم- راه گذشتگان چیست؟
سلفیه دائره گذشتگان را به صحابه پیامبر(ص)، تابعین، و تابعین تابعین، محدود می کنند و دائره زمانی آن را تا انتهای قرن سوم هجری می دانند.
سلفیه به دو حدیث از رسول خدا (ص) استشهاد می کنند:
حدیث اول- خیرالناس قَرنی، ثم الذین یلونهم ثم الذین یلونهم ثم یجیء قوم تَسبق شهادةُ احدهم یمنَه و یمینُه شهادتَه(محمدبن اسماعیل بخاری، صحیح البخاری، بیروت، دار المعرفة،[بی تا]، ج2، ص 288، باب فضائل اصحاب النبی(ص).
سلفیه این حدیث را به سه قرن اول هجری معنی کرده اند(ابن عبدالبر، فتح الباری علی صحیح البخاری، ج7، ص 4)
حدیث دوم-تفترق أمتی على ثلاث وسبعین فرقة کلهن فی النار إلا واحدة قالوا وما تلک الفرقة قال ما أنا علیه الیوم وأصحابی (الهیثمی، مجمع الزوائد، ج1، ص 189) و یا : وتفترق أمتی على ثلاث وسبعین ملة کلهم فی النار إلا ملة واحدة ، قال من هی یا رسول الله ؟ قال : ما أنا علیه وأصحابی.( الترمذی، سنن الترمذی، ج4، ص 135)
