پاورپوینت نظارت استصوابى در ایران و سایرکشورهای جهان
قابل ویرایش 38 اسلاید
نظارت : نظر کردن و نگریستن، مراقبت و تحت نظر و دیده بانى داشتن کارى.
استصواب : درلغت به معناى تصویب، صوابدید و صلاحدید است.
نظارت استصوابى در جایى است که مجرى نباید کارى را بدون نظر و اجازه و تصویب و صلاحدید ناظر انجام دهد و اگر کارى را بدون صلاحدید و تصویب ناظر انجام دهد، صحیح و نافذ نیست.
مقصود از نظارت استصوابى که در مقابل نظارت اطلاعى یا استطلاعى است، این است که ناظر علاوه بر کسب اطلاع، صوابدید هم مى نماید; یعنى مى تواند حکم و دستور هم صادر نماید و حکم او نیز مطاع و نافذ است
مثلاً حضرت امام خمینى(ره) چنین مى فرمایند:
واقف مى تواند بر کار متولى وقف، ناظر تعیین کند. اگر معلوم شد که مقصود واقف از نظارت این است که ناظر براى حصول اطمینان صرفاً بر کار متولى اطلاع پیدا کند، متولى در تصرفات خود مستقل است و به اذن ناظر در صحّت و نفوذ تصرفاتش نیاز نیست و صرفاً اطلاع او لازم است; و اگر روشن شود که اعمال نظر و تصویب ناظر مقصود واقف است متولى نمى تواند بدون اذن و تصویب ناظر تصرفى انجام دهد; و اگر معلوم نشد که مراد واقف از جعل ناظر چیست،
نظارت در حقوق عمومى و اساسى نیز مى تواند مورد استفاده قرار گیرد.
بنابراین، اصطلاح نظارت با همان معناى منظور در حقوق خصوصى و منابع فقهى در حقوق عمومى و اساسى مورد استفاده قرار گرفته است و یک اصطلاح ابداعى نیست و با آن که لفظ استصواب در آن به کار نرفته ، از موارد استعمال این گونه نظارت ها این معنا انتزاع مى شود.
