دانلود مقاله مقایسه سلامت روان شاعران در کنار افراد غیر شاعر
تعداد صفحات : 60 صفحه با فرمت ورد و قابل ویرایش همراه با منابع
قسمتی از متن :
سلامت روان از مهمترین مباحث مورد توجه در جوامع رو به جلو ورو به پیشرفت است. می توان گفت که وجود وعدم وجود سلامت روان در میزان بهبود عملکرد کلی افراد اثر مثبت دارد. « در سال های اخیر انجمن کانادایی بهداشت روانی، بهداشت روانی را در 3 قسمت تعریف کرد: قسمت اول؛ نگرش های مربوط به خود. قسمت دوم؛ نگرش های مربوط به دیگران. قسمت سوم؛ نگرش های مربوط یه زندگی. نگرش های مربوط به خود شامل: تسلط بر هیجانهای خود، آگاهی از ضعف های خود و رضایت از خوشی های ساده است. نگرش های مربوط به دیگران شامل: علاقه به دوستی های طولانی و صمیمی، احساس تعلق به یک گروه، احساس مسئولیت نسبت به محیط انسانی و مادی است. نگرش های مربوط به زندگی شامل: پذیرش مسئولیت ها، انگیزه ی توسعه ی امکانات وعلایق خود، توانایی اخذ تصمیم های شخصی و انگیزه ی خوب کارکردن است. (گنجی، 1380) علاوه بر عواملی چون؛ هوش، وضعیت اقتصادی، حمایت اجتماعی، مذهب و... ، عامل هنر نیز می تواند در سلامت روان تاثیر داشته باشد. از میان انواع هنرها «شعر در گذشته و حال با مسائل متفاوتی برخورد و تعامل تنگاتنگ داشته و همیشه شعرا، شعرهایی گفته اند که تاثیرات بسیار شگرفی بر جسم و روان و زندگی انسانها داشته است.» هنرمندان و شاعران نبض معنوی جوامع هستند و اگر شعر بتواند بر جسم و روان انسانها اثر کند، حتما در شاعر نیز اثر دارد . در پژوهش حاضر به «مقایسه ی سلامت روان شاعران نسبت به افراد غیر شاعر » پرداخته شد. برای تحقیق در این خصوص جمع آوری مطالب و بررسی های نظری مرتبط با این موضوع صورت گرفت. سپس در میان گروه شاعر که به تعداد سال های مختلف (از 2 تا 32 سال) مشغول سرودن شعر بودند، نیز افراد غیر شاعر رفته و پرسشنامه ی مورد نظر اجرا شد. جامعه ی آماری گروه شاعر، شاعران کانون ادبیات ایران - واقع در تهران- و حوزه ی هنری تهران بودند. نمونه ها به تعداد 40 نفر از شاعران زن و مردی بودند که به این دو مرکز مراجعه می کردند و به روش آماری اتفاقی انتخاب شدند. جامعه ی آماری گروه غیر شاعر زنان و مردان غیر شاعر ساکن منطقه ی 5 تهران بودند که به تعداد 40 نفر به روش اتفاقی انتخاب شدند. حاصل پرسشنامه داده هایی وابسته و فرضیه هفت، بهtبود که با توجه به فرضیه ها به ترتیب از فرضیه یک تا شش با روش آماری روش آماری تحلیل واریانس دوطرفه تحلیل شد. نتایج نشان دادند که سلامت روان شاعران در مقایسه با افرادی که شاعر نیستند تفاوت معناداری ندارد. میانگین سلامت روان شاعران 10/26 و میانگین نمرات سلامت روان افراد غیرشاعر 75/27 بوده است.با توجه به میانگن نمرات، سلامت روان شاعران بیشتر از سلامت روان سایر افراد جامعه است، ولیکن این تفاوت چندان چشمگیر نیست، و می توان گفت که به طور کلی تفاوتی در میزان سلامت روان افراد شاعر و غیر شاعر وجود ندارد. اگر تفاوتی بین نمرات وجود دارد ناشی از خطای تصادفی و یا خطای نمونه گیری است. این نتایج نشان می دهند که برخلاف عقیده ی عوامانه ی رایج – مانند این سخن: « از گذشته های دور بسیاری گمان کرده اند که نبوغ و جنون در هم عجین هستند. تاریخ نمونه های بیشماری از این "جنون نیکو " را ثبت کرده است. بسیاری از شاعران تاثیرگذار سده های هجدهم و نوزدهم درباره ی دگرگونی های خلقی شدیدی نوشته اند که به آن دچار شده بودند.(جیمیسن،1376.ص203) – که سعی می کند بین نبوغ (هنر) وجنون پل بزند، افرادی که شاعر هستند و استاد سخن محسوب می شوند، از نظر سلامت روان تقریبا شبیه افراد غیر شاعر هستند. به هر روی به نظر می رسد تصورات مربوط به قشر هنرمند کمی غیر واقع بینانه است که آن هم شاید به دلیل وجود الهام و شهود برای خلق و آفرینش هنری باشد. « مطالعات روانشناسان معتبر در اوایل قرن بیستم رابطه ی جنون و نبوغ را سست تر کرده است. هولاک الیس در بررسی شرح زندگانی نوابغ تاریخ انگلستان به این نتیجه رسیده که فقط 2/4 درصد آنها دچار حالتی بوده اند که می توان آن را جنون نامید، نسبتی که چندان متفاوت از معیار کلی جنون در مردم عادی نیست.» (پورافکاری، 1369) شعر وشاعران را با زبان و نگاه الهه ها بهتر می توان فهمید و این سخن ژک لکان از زبان دکتر میترا کدیور در ذهنم تداعی می شود که :«شاعران همیشه یک قدم از روانشناسان و روانکاوان جلوتر هستند.»
