اثرات روانشناسی تشویق و تنبیه بر تربیت دانش آموزان
تعداد صفحات : 83 همراه با منابع
تشویق و تنبیه دو روش تربیتی و از اجزاء لاینفک فرآیند تعلیم و تربیت بوده و استفاده از آن هم در تعلیم و تربیت رسمی و مدرسه و هم در تعلیم و تربیت رسمی و خانواده معمول و رایج بوده است. تاریخ بکارگیری تشویق وتنبیه واستفاده از آنها به عنوان شیوه هایی برای تربیت انسان شاید به قدمت تاریخ و تعلیم و تربیت باشد ، چرا که هر جا نشان و اثری از تعلیم وتربیت یافت می شود می توان اثر و نشانی از تشویق و تنبیه را نیز یافت.
استفاده مناسب و به جا از تشویق و تنبیه خصوصاً تشویق مادی در دوره دبستان از اهمیت ویژه ای برخوردار است. برای تعلیم و تربیت دانش آموزان دراین دوره انواع یا انواعی از آسانترین نوع تشویق که معلمان می توانند در تعلیم و تربیت از آنها استفاده کنند وجود دارد. جایزه، توجه، قدردانی، تبسم کردن، تایید کردن، تحسین و جملات تشکر آمیز، انواعی از تقویت های اجتماعی هستند آنها می توانند برای تغییر دادن گسترده های رفتار به ما کمک کنند. آنها همچنین به دانش آموزان احساس خوبی درباره خودشان می دهند و بدون آنها کلاس درس نه تنها دل تنگ کننده، بلکه غیر قابل تحمل خواهد بود.
پاداش وتشویق دارای ا نواع متعددی است. برخی ما هیت مادی دارند، ما نند لوازم التحریر، پول و کارتهای آفرین و برخی ماهیت غیر مادی دارند. نظر لبخند زدن، سر تکان دادن به نشان تایید، دست زدن، به شانه کودک و نوجوان به نشانه رضایت و استفاده از کلماتی مانند احسنت، آفرین و زنده باد می باشد.
ما آنچه مهم است که ا نگیزه بیرونی باید با ارزشها، نیازها ومرحله رشدی که دانش آموزان در آن قرار دارند، مطابقت داشته باشد. و گرنه تاثیر زیادی نخواهد داشت.
برای مثال پیاژه معتقد است که کودک درسن 7 تا 8 سالگی وارد مرحله سوم در رسد شناختی می شود در این دوره ذهنیت کودکان وابسته به دنیای محسوس و داده های موجود است و هنوز کودکان قدرت تفکر انتزاعی را ندارند، بنابراین نمی توان در مورد آنان انتظار داشت که از تقویت کننده های درونی خود انگیختگی درونی سود جویند.
(شعاعی نژاد 1373)
بنابراین برای دانش آموزان این دوره باید از تقویت کننده های بیرونی استفاده کرد . لازمه طی کردن دوران دبستان برآمدن از عهده برنامه های پیش بینی شده است، برای اینکه دانش آموزان ازعهده این تکالیف برآیند به کارگیری حافظه ضروری است. تشویق و تنبیه در بهتر به کار بردن و به کار گرفتن حافظه موثر است، زیرا انگیزه دانش آموزان را برانگیخته و دقت و توجه آنان را افزایش می دهد. انسان این استعداد را دارد که آنچه را که ادراک می کند مدتها در ذهن خود نگه دارد و همچنین دریافت ها هستند که در ذهن با همدیگر ترکیب می یابند و معلومات و یا تجارب شخصی را تشکیل می دهند ولو با یادآوری آنها در موارد نیاز می تواند مسائل و مشکلات زندگی را حل کند.
بنا براین می توان یادآوری را از مهمترین و اساسی ترین استعداد های ذهنی انسان برای زندگی در برخورداری از نعمت فرهنگ دانست. از سوی دیگر وجود همین استعداد در انسان است که هرگونه تربیت یا آموزش را ممکن، ضروری و نتیجه بخش می کند. زیرا اگر انسان نمی توانست آموخته هایش را نگاه دارد و درموقع لزوم به یادآورد و سپس از آنها بهره مند شود، تربیت او غیر ممکن می شد، با توجه به اهمیت حافظه در یادگیری و حتی زندگی و فعالیتهای بشری خصوصاً در مقطع حساس ابتدایی، تحقیق حاضر توجه اصلی خود را به بررسی اثر آزمایش تشویق و تنبیه بر حافظه کوتاه مدت دانش آموزان پایه ابتدای مدرسه شهید عطاران قوچان پرداخته است.
