دانلود تحقیق برج رادکان کردکوی
تعداد صفحات : 40 با فرمت ورد و قابل ویرایش
قسمتی از متن :
کلیات :
در ولایت استراباد یا گرگان امروز ، دشت گرگان و در تپه ها و نقاط کوهستانی آن نشانه هایی پرارزش از تمدنی کهن مربوط به دوره های پیش از اسلام و دوران اسلامی یافت می شود. گرگان نخستین جایی بود که مهاجمان آسیایی بدان قدم گذارده اند این سرزمین بدان سبب که سر راه غارتگران و جنگجویان آسیایی که از شرق به غرب هجوم می آوردند قرار داشته ، متحمل سختیها ، ویرانیها و خاموشیهای فراوان شده است حملات وقت و بی وقت اقوام شمالی سبب می- - شده که مردم این ناحیه همیشه آماده دفاع باشند.
بررسی حمله اعراب به ایران در ناحیه شمالی و خراسان احتیاج به تعمق بیشتری نسبت به سایر نقاط ایران دارد و از نوشته های تاریخی چنین برمی آید که اعراب بکندی توانستند در ناحیه شمالی ایران نفوذ کنند.
در سده های اول اسلام خط و زبان پهلوی در ناحیه مازندران متداول بوده و سکه هایی که در این قسمت ضرب می شده دیرتر نوشته عربی برآن قرارمی گیرد و سالهای زیادی هنگامیکه اعراب تمام نواحی ایران را گرفته بودند هنوز خط پهلوی زینت بخش هنر این سامان بوده است. وجود خط پهلوی و کوفی بر قسمت بالای بدنه برج لاجیم (سواد کوه مازندران) و برج رادکان کردکوی که مربوط به دوران آل زیار می شود، دلیلی است روشن بر حکومت ناقص و متزلزل اعراب براین قسمت از ایران زمین.
سلسله آل زیار که در گرگان حکومت کردند بدست مردآویزیا مردآویچ فرزند زیار که از یک خانواده گیلانی بود بنا نهاده شد. این سلسله در بازگرداندن ایران به شکوه و جلال دوره ساسانی کوشش فراوان نموده اند.
فرزندان زیار از سال 315 تا 770 هجری بر نواحی شمال ایران سلطنت کرده اند یکی از فرمانروایان این خاندان که برنواحی کوهستانی این خطه حکومت می کرد، اسپهبد ابوجعفرمحمد وندرین باوند می باشد.
برج رادکان که در این نوشته مورد مطالعه و بررسی قرار گرفته است به امرابوجعفرمحمد وندرین باوند ساخته شده است . بیشتر تاریخ نویسان براین عقیده اند که فکر اولیه ایجاد یک بنای یاد بود بوده که در عین حال راهنمای کاروانها نیز باشد و بعد از مرگ ابوجعفر وی را در آنجا دفن کرده اند.
یکی از مهمترین عناصر معماری که جایگاه مهم و ویژه ای در فرهنگ معماری و آداب و سنن اجتماعی ایران دارد میل و مناره است که متاسفانه با توجه به اقتضای منزلت اجتماعی مذهبی آن کمتر مورد بحث و بررسی قرار گرفته است.
هنگامیکه قافله ای خسته و کوفته با نگرانی و تشویش در کنار کوره راهها و جاده ها در دل کویر و صحاری سوزان و کوهستانها نگاهش در پی یافتن راهنمایی به این سو و آن سو می دود تا دل را به رسیدن به مقصد امیدوار سازد و یا عاشقان خداجویی که هرنیمه شب و ظهر و شامگاه با صدای موذن که ازفرازمناره ها , همچون ندای آسمانی به عبادتشان می خواند، میزان و اهمیت میل ها ومناره ها بر همگان مشخص می شود.
این امر نشان می دهد که این پیران پای در خاک چه رسالت مهمی بر دوش دارند چرا که از یکسو بیدارکننده به خواب غفلت رفتگانند و از سوی دیگر راهنمای گم کرده رهان.
در معماری ایران به بناهای معظم و کشیده ای به نام میل که در طول راهها برای تعیین مسیر کاروانها احداث می شده است ، زیاد برمی خوریم . شکی نیست که میل رادکان چنین وظیفه ای را حتماً دارا بوده است.
