بررسی تاثیر دعا در کاهش اضطراب دانشجویان دختر دانشگاه آزاد اسلامی قوچان
تعداد صفحات : 88
چکیده پژوهش :
در پژوهش حاضر به بررسی تاثیر دعا در کاهش اضطراب پرداخته شده است. این پژوهش شامل دانشجویان دانشگاه آزاد واحد قوچان می باشد.
که جامعه تحقیق آن شامل 30 نفر افراد نمونۀ پژوهشی می باشد که تست های اضطراب بک توسط آنها تکمیل شده است و نتایج به دست آمده از طریق روشهای آماری، به دست آوردن فراوانی، درصد، درصد معتبر، درصد تجمعی، میانگین ، میانه و استفاده به شیوۀ آماری ضریب همبستگی پیرسن و آزمون کولموگراف اسمیرنف، انجام، نتایج به دست آمده مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت و طی محاسبات آماری انجام شده فرضیۀ پژوهش تحقیق به علت وجود همبستگی منفی بین متغیرهای پژوهش (میزان دعا و میزان کاهش اضطراب) و عدم وجود تفاوت معنادار بین آن ها تأیید نشده است، به عبارت دیگر، دعا به عنوان معیار کاهش اضطراب به کار نمی رود.
فصل اول : کلیات
1-1- مقدمه
دعا و نیایش به درگاه خداوند تبارک و تعالی انسان خاکی را به خداوند بزرگ نزدیکتر می سازد و انسان هنگام دعا و نیایش به چنان حالتی دست پیدا می کند که احساس می نماید سبک شده و روحش در پرواز است و توجه چندانی به مادیات و اطراف خود ندارد.
اهمیت و جایگاه « نیایش و پرستش » به اندازه ای است که خداوند، بندگانش را به « دعا» و خواستن از خود فرا می خواند و آنان را به اجابت دعاها و برآوردن خواسته هایشان از خود امیدوار می گرداند. (انصاری، محمد، 1384)
انسان ها در زندگی هنگام ناامیدی و یأس پناهگاهی را جست و جو می کنند تا آرامش یابند و این روح انسان است که خود به خود به طرف مبدأ مطمئن سیر می کند و آن خدای یکتا و یگانه است که همیشه حافظ و نگهدار انسان ها و تمام موجودات و جمادات است.
هنگام دعا و راز و نیاز انسان با معبود خویش سخن می گوید، از او کمک می خواهد و او را قدرتمند می داند. خود را مقابل او کوچک می شمارد و کسی را جزء او چارۀ کار خود نمی داند.
اگر کسی را هم واسطه قرار می دهد باز هم از خداوند حاجات و نیازهای خود را می خواهد.
در یک کلام خداست که بر همه چیز آگاه است و مشکل گشای هر کاری است و درمان ناراحتی های انسانی و آرامش روان تنها با داشتن این نیروی نهانی و اعتماد به مبدأ حقیقی است که می تواند بر مشکلات زندگی فائق آید، تنها آن نیرو و قدرت است که می تواند بر تشویش – نگرانی – اضطراب و عدم اطمینان آدمی فائق آید.
