سمینار برای دریافت درجه کارشناسی ارشد “M.Sc” مهندسی عمران – برنامه ریزی حمل و نقل
عنوان:بررسی علل تصادفات و روشهای کاهش اثرات آن
تعداد صفحات : 142
چکیده:
در تمام کشورها موضوع تصادفات جاده ای یکی از مهمترین عوامل مـرگ و میـر بخصـوص در رده ی سـنی افرادی است که از لحاظ اقتصادی فعال محسوب میشوند. این موضوع بویژه در کشور مـا بسـیار مهـم اسـت چون هم اکنون از لحاظ آمار تلفات در مکان اول جهان جای داریم . هزینه های تصادفات هم در ایران بسـیار بالاست و بطور مثال در سال هشتاد این رغم بالغ بر چهار هزار میلیارد تومان که معادل 3 % تولیـد ناخـالص ملی همان سال بوده است. در مجموع برای کاهش تعداد و اثرات تصادفات باید ابتدا عوامل موثر بر تصـادفات را شناسایی کرد مانند روسازی، حجم تردد خودروها، ضریب ساعت اوج (PHF) ، نقش پلیس و جریمه ها ،بیمه و … و سپس برای هر کدام به تفکیک شرایط کاهش اثرات آنرا در تصادفات ، سنجیده میشود.
مقدمه:
در حال حاضر تصادفات جاده ای و درون شهری یکـی از مهمتـرین علتهـای مـرگ و میـر در کشـورمان بحساب می آید و با وجود تحقیقات بسیاری که سازمانها و ارگانهای مختلف مانند سازمان ترافیک، وزارت راه و … در این باره انجام داده اند اما نتیجه آن بطور ملموس مشاهده نشده است. آمارهایی در فصـل اول در باره شدت و میزان تصادفات آورده میشود که کشورهای دیگر را با کشورمان مقایسه میکند . همچنین هزینه های کمی و کیفی مه در تصادفات متحمل می شویم و محاسبه کل هزینههای تصادفات در یـک سال در فصل دوم آورده شده است.
در فصل سوم مدلهای ریاضی که برای تصادفات جاده ای و درون شهری ارائه شده است ، آورده می شـود و سر انجام در فصل آخر هم به بررسی تک تک عوامل مهم در تصادفات و روشهای پیشگیری و بهبود آن آورده میشود.
در بررسی تصادفات جادهای از دیدگاه آمار برداری دو مورد کلی وجود دارد که عبارتند از:
1- «گزارش دهی» که شا مل تهیه اطلاعات اولیه و گزارش مقدماتی است.
2- «بررسی» که شامل جمع آوری اطلاعات تکمیلی بعدی و گزارش نهایی میباشد.
طبق این تقسیم بندی، اگر اطلاعات مندرج در پرونده تصادف فقط همان گزارش پلیس باشد، تصادف «گزارش» شده اما «بررسی» نشده است. این طرز تقسیم بندی ساده همواره معایب و اشـکالاتی را بـه همـراه دارد . اولـین اشکال اختصاص اولین مرحله به «گزارشدهی»است ونه به «بررسی» که این با نظر پلیس مغایرت دارد. پلـیس مرحله «گزارشدهی» یک تصادف را هرچند ساده هم باشد، جزئی از «بررسـی» تصـادف مـیدانـد. بـه عـلاوه، تشخیص و تعیین فقط دو مرحله فوقالذکر وظایفی را که علاوه بر «گزارش دهی» وجود دارد به هم آمیختـه و بدین ترتیب تفاوتهای اساسی بین ثبت یافتهها (اندازهگیریها و عکسها) و نتیجهگیریهای مربوط به اینکـه اصـولاً تصادف چگونه به وقوع پیوست (تفسیر و استنباط ) را مبهم میسازد. بدین ترتیب، پنج مرحلهای که در بررسی تصادف ذکر میشـود، بـه عنـوان یـک تقسـیم بنـدی قابـل قبـول در کشورهای توسعه یافته مورد قبول قـرار گرفتـه و مـورد عمـل قـرار مـی گیـرد. در هریـک از مراحـل پـنجگانـه مزبور،عملیات زیر باید به طور سیستماتیک انجام پذیرند:
1- «گزارشدهی»، مرحله اساسی جمع آوری اطلاعات اولیه است که به منظـور تشـخیص و دسـته بنـدی نـوع تصادف، وضع افراد، میزان خسارت و برنامه ریزی مراحل بعد انجام مـیپـذیرد. درایـن مرحلـه مطلقـاً اظهـارنظر قطعی و ابراز عقیده و تفسیری وجود ندارد.
2- «بررسی محلی»، آزمایش و ثبت نتایج تصادف وهمچنین کسب اطلاعات اضافی در محل وقوع تصادف کـه ممکن است بعداً قابل حصول نباشند و آمار و اطلاعات و آمار تکمیلی موردنیاز گزارش تصادف می باشـد. درایـن مرحله نیز تنها اطلاعات موردنیاز بوده و هنوز موقع تفسیر و نتیجهگیری نیست.
3- «آماده سازی فنی»، جمعآوری آخرین قسمتهای اطلاعـات وآمـار و سـازماندهـی بـرای مطالعـه و تفسـیر اطلاعات است. دراین مرحله اطلاعات جمـع آوری شـده در هـر سـه مرحلـه، مـنظم و کلاسـه شـده و پـاره ای نتیجه گیری های اولیه راجع به شرایط و اوضاع و احوالی که منجر به وقوع تصادف شد به عمل می آید.
